Het snowboardverhaal van Gerrit (30)

Geschreven door

Annemijn Kroon

Gepubliceerd op

Gepubliceerd in

Avonturen
Terug
Snowboarder op een piste in het Zillertal met in de achtergrond blauwe lucht, zon en een stoeltjeslift

Op zijn 30e bond Gerrit Post voor het eerst een snowboard aan zijn voeten. Gewapend met de techniek die hij tijdens rollerbaanlessen leerde, ging hij een paar maanden later naar Tux (Oostenrijk). Na die week stonden zijn vrienden er versteld van hoe goed hij kon meekomen. Nu is hij verslaafd aan snowboarden. Dit is het snowboardverhaal van Gerrit.

Vuurdoop op de rollerbaan

“Mijn neef vraagt al sinds mijn vijftiende of ik een keer mee ga snowboarden. Toen gaf ik er geen gehoor aan. Mijn financiële situatie zag er toen heel anders uit en ik kende verder weinig mensen die aan wintersport deden. Maar de afgelopen jaren is er veel in mijn leven veranderd. Ik kreeg plots allemaal vrienden die in de winter naar de bergen gingen. De vraag of ik ook meeging, bleef toen niet lang uit. 

Wat zorgde ervoor dat je toch die sneeuwplank onderbond?

“Mijn eerste reactie was: “Dat kan ik niet”. Maar door de vriendengroep zag ik het nu wel zitten om op wintersport te gaan. Toen diezelfde vrienden met rollenbaan lessen als cadeau kwamen, ging ik ervoor. Mijn grootste drijfveer: in ieder geval de basis goed onder de knie hebben zodat ik niet als laatste de berg af zou komen.”

Hoe heb je die eerste lessen ervaren?

“De eerste les was alles nieuw: de schoenen, het board en het feit dat je iets aan je vast hebt zitten. Wat ook heel onwennig is, is dat er opeens zo’n baan onder je doorgaat. Zo bij elkaar genomen vond ik het best wel spannend.”

“We kijken wel hoe het gaat”

Gerrit had +/- 12 lessen voordat hij voor het eerst de piste op ging. En toen was het moment daar: wintersport in Tux (Zillertal).

“Toen ik voor het eerst de Rastkogelbahn gondel instapte, had ik wel knikkende knieën, hoor. Alles is nieuw en voor het eerst. Daar ga ik sowieso heel slecht op. Dus dat was spannend. Gelukkig was ik met allemaal mensen die ervaring hebben. 

Toen we boven waren, ging ik met m’n kont in de sneeuw zitten en knoopte het board aan m’n voeten. Hoewel ik het nog steeds spannend vond, gaf het me wel rust dat mijn neef achter me bleef en zei: “We kijken wel hoe het gaat”.

En dan komt het moment dat je je lessen in de praktijk mag brengen. Hoe ging dat?

“Het eerste wat ik deed, was op mijn achterste been leunen. Op het moment dat ik me daar bewust van werd, vroeg ik mezelf af: wat heb ik geleerd in al die lessen? En dan merk je op dat je wel heel krom staat of dus op je achterste been leunt. Daar doe je wat mee en dan probeer je die eerste bocht in te sturen. Dat wilde uiteindelijk wel, zelfs bij een wat steiler (rood) stuk.”

“Tijdens zo’n eerste wintersportvakantie sta je toch een beetje onnatuurlijk en verkrampt op je board.” Dat heeft Gerrit geweten. Tijdens zijn derde dag moest hij afhaken door de spierpijn. “Ik weet nog goed dat ik mijn voet alleen in de binding kon zetten door mijn been met mijn handen op te tillen. Dat geeft wel wat aan over de spierpijn.”

De smaak te pakken: doorpakken!

Na die eerste snowboardvakantie in januari ‘22 had hij de smaak te pakken. Samen met een paar vrienden ging hij een week naar Ischgl.

In april kun je hele andere condities hebben dan in januari. Wat vond je daarvan?

“Het was anders: zonniger, warmer. En ondanks dat ik een stuk zekerder op mijn snowboard stond, vond ik de omstandigheden wel moeilijker. ‘s Ochtends had je van die opgevroren sneeuw. Dat was lastiger boarden en maakte een *** herrie als je ging schrapen. De trillingen voelden ook raar aan je voeten en benen. De slush vond ik op vlakke stukken lastig, maar heb ik op bepaalde pistes wel als tof ervaren. Ook fijn: ik had deze vakantie veel minder spierpijn dan die eerste keer.”

“Ik denk dat ik toch wel een verslaving heb”

Ook volgt Gerrit nog trouw lessen op de rollerbaan. Dat is dan ook zijn grote tip voor mensen die willen beginnen met snowboarden. 

“Neem lessen op de rollerbaan, dan ben je tijdens je vakantie in de bergen niet zoveel tijd kwijt aan vallen, opstaan en aanklooien. En je wilt ook gewoon niet dat iedereen lang op jou moet wachten. Dat is voor anderen niet leuk en voor jezelf ook niet. Met een aantal lessen op zak kun je al prima meekomen.”

Hoe zie jij je eigen snowboardtoekomst voor je?

“Ik wil nu minimaal twee keer per jaar op wintersport. Serfaus-Fis-Ladis staat hoog op mijn lijstje, puur omdat mijn collega het daar regelmatig over heeft. En wat me ook tof lijkt, is om eens een wat luxere wintersportvakantie mee te maken. Dus de ochtend op je board en ‘s middags de wellness in. Gerrit lacht: “Ik denk dat ik toch wel een verslaving heb.”